Het zou de titel van een kinderboek kunnen zijn. Maar het is een echt gebeurd verhaal. Het heeft me enorm verbaasd en ik ga het hier met je delen…
Een tijd geleden vond ik in mijn achterTuin een spin. Een flinke spin. Een grote spin, een Wespspin. Argiope bruennichii. Deze soort is een relatieve nieuwkomer in Nederland. Voor het eerst gesignaleerd in ongeveer 1980 in Limburg, inmiddels komen ze in heel Nederland voor. Heeft iets met de opwarming van de aarde te maken 
… Zie het plaatje dat ik heb ingebed vanaf de Wikipedia pagina over deze soort.
Een een flinke spin is het, hij is ruim groter dan de grootste kruisspin bij jou in de buurt. Ik zeg hij, maar het is een zij. Zij woont al geruime tijd bij mij t<a href="http://www.Tuinenhuis.com”>Huis in een grote faunabox alwaar ze een prachtig web heeft gesponnen. Ik voer haar krekels, sprinkhaantjes en dergelijke, waar ze in no time korte metten mee maakt. In spinnen, bijten, nog wat spinsel erbij, losknippen en meenemen, verorberen. Volgens mij zuigt ze ze niet alleen leeg, maar eet ze ook echt de resten op, want anders hadden al enkele tientallen verschrompelde krekels op de bodem moeten liggen, en die zijn er niet…
Toen ik haar net had heb ik haar ook enkele baby wandelende takken gegeven. Dat leek me een goede manier om wat overbevolking tegen te gaan. Ramulus artemis, een leuke soort, groter dan de gewone laboratorium tak, erg gemakkelijk en nogal vruchtbaar. te herkennen aan de donkere verkleuring aan het achterlijf. Dat hebben ze van kleins af aan. Mijn kinderen noemen ze om die reden de ‘zwartkontjes’. Drie babies L1 waren het. anderhalve centimeter groot en vederlicht. Inmiddels zijn ze L5 en zitten nog steeds in die bak met die spin. Alle drie….
Hoe ontwijkt een wandelende tak de kleverige draden van het web? Hoe trekt ze blijkbaar de aandacht niet van een vervaarlijke rover die van dikke krekels limonade maakt? Ze zijn in haar nabijheid verveld, aan het eten geweest en ze reizen van links naar rechts, van boven naar beneden door een faunabox waar behoorlijk wat spinsel in zit. Want naast het web heeft de spin inmiddels 2 eipakketten opgehangen en de nodige geweven verblijfjes gemaakt. Hoe kan dit? Ze hadden al lang veranderd moeten zijn in de witte uitwerpselen die deze spin creeert…
Gezocht: Een bioloog die hier meer van weet, of een die met mij dit bizarre fenomeen verder wil onderzoeken. Dit vraagt om nadere tests. Wat ziet een wandelende tak, wat voelt deze, hoe maakt ie zich los als ie vast zit, of misschien ontwijkt ie altijd de draden. Is de behoedzame beweging van de tak de spin te slim af? Werkt dit ook in de natuur, lukt het ook andere soorten? Hier een van de tantes van de betreffende takken zodat je weet waar het over gaat… Wie heeft dit verschijnsel eerder gezien?
